Waar we normaal gesproken zo vlak voor het weekend in ieder geval even terug en vooruit kijken met onze coach, nu even iets anders. Komend weekend geen wedstrijd voor de Utrecht Dragons, dus een mooie gelegenheid om eens nader kennis te maken met onze huidige aanvoerder. Na vorig seizoen te zijn gekomen bij de Dragons, nu zijn verblijf voor weer een jaar verlengd. Aan het woord vandaag Brock Montgomery.
De Canadees werd 32 jaar geleden geboren in het stadje Moose Jaw in de provincie Saskatchewan. Met ruim 30.000 inwoners de vierde stad van de provincie. Moose Jaw is gelegen in het zuiden van midden Canada.
Na twee jaar bij de Moose Jaw Wariors in het onder 18 team vertrok hij naar Kootenay Ice om te gaan spelen in de WHL. In het seizoen 2011-2012 werd hij daarmee kampioen van de league. Na 4 jaar werd hij aangetrokken door de Texas Stars. Voor dat team kwam hij een half jaar uit, maar door het hoge niveau (werden kampioen) kwam Brock maar tot zes wedstrijden. Hij maakte daarom de stap naar Idaho Steelheads (vallend onder de organisatie van de Dallas Stars), dat uitkomt in de ECHL. In die league speelde hij ook nog voor de Orlando Solar Bears, Fort Wayne Komets en Adirondack Thunder. In het seizoen 2017-2018 waagde hij de overstap naar Nederland om voor de Tilburg Trappers in de Oberliga te gaan spelen. In seizoen 2023-2024 kwam de ervaren Canadees dus naar Dragons Utrecht, waar hij nu voor het tweede seizoen op het ijs staat.
We missen een stukje in de tijd tussen 2020 en 2023. Heb je toen ergens gespeeld?
“Nee, eigenlijk ben ik toen gestopt. Heb toen samen met mijn vriendin, uit Nederland, die ik heb leren kennen toen ik bij Tilburg speelde, veel gereisd. Daarna werd ik gevraagd door Dragons om hier te komen spelen.”
Neem ons even mee naar de niveaus in Canada waarin je gespeeld hebt.
“De WHL is het hoogste junioren niveau in Canada. Het was mooi om daar kampioen te worden. We speelden daar wel voor 18.000 fans. Hoogste niveau is natuurlijk de NHL met daaronder eerst de AHL en daaronder dan de ECHL.”
Op je 26ste maakte je de overstap naar Nederland. Lijkt me een grote stap zo vanuit Canada. Zowel op ijshockeygebied als daarbuiten.
“Ja, was best wel flinke stap al moet ik zeggen dat ik me in Nederland best wel snel thuis voelde. De mensen zijn hier vriendelijk, misschien iets afstandelijker dan in Canada. Tilburg is een leuke stad en ik woon u in Alkmaar, hele leuke stad, niet zo veel toeristen, dus lekker relaxt. Ik mis alleen wel de ruimte. In Nederland zit alles toch kort op elkaar, Canada is een stuk weidser.”
Op ijshockeygebied zijn er wel de nodige verschillen. In Amerika/Canada is het toch een stuk fysieker, al wordt dat ook wel wat minder, hier zijn de banen weer groter, waardoor je meer de ruimte hebt. De sfeer in de kleedkamers is ook wel wat anders” vervolgt Montgomery, “maar ook mooi om mee te maken. En het grote verschil is ook het aantal wedstrijden. In de States en Canada speel je iets van 80 wedstrijden en dat is hier een stuk minder. Bij Dragons trainen we twee keer in de week, waar ik gewend was om dagelijks op het ijs te staan. Als we een dag vrij waren, dan was dat een uitzondering. In Utrecht is het ook lastig met de ijstijden.”
En dan bij Tilburg deelnemen in de Oberliga. Hoe was dat?
“Het was fantastisch om daar te spelen. Wel een andere stijl van ijshockey, maar de stad was top en we hadden een uitstekend team en we het lukte ons zelfs om kampioen te worden. Zeker met de fans in Duitsland, die zich hetzelfde gedragen als de fans bij het voetbal. Dus veel sfeer en herrie op de tribunes. Dat is ook wel een groot verschil met Canada, waar de fans de wedstrijd zitten te kijken en alleen reageren als er iets gebeurd op het ijs. Is eigenlijk ook wel zo bij Utrecht al is het mooi om te zien dat er wel een groep is die sfeer probeert te maken. Hopelijk gaat dat nog verder aantrekken als er nog meer mensen bij ons komen kijken.”
En dan na de Oberliga nog een stapje terug naar de Eredivisie. Hoe bevalt dat?
“Ach, ik had natuurlijk ook drie jaar niets gedaan, dus het was wel lekker om zo weer te beginnen” aldus een lachende Montgomery, “was blij dat ik lekker op gang kon komen.”
Hoe bevalt het leven in Utrecht?
“We wonen nu dus in Alkmaar, maar in het eerste jaar heb ik een tijd in Utrecht gewoond. Mooie stad. Het eerste jaar beviel erg goed ook op het ijs, een goede sfeer in het team. Dat is ook een reden waarom ik nog een jaar ben gebleven, bovendien spreekt de visie van de club me aan om langzaam te bouwen en proberen steeds verder te groeien. Met Tonny hebben we een uitstekende coach die weet waar hij het over heeft.”
Hoe is de band met Matt Caranci? Trekken jullie veel naar elkaar toe?
“Ik heb goede band met Matt en het is makkelijker om grappen te maken met hem. Dat gaat toch sneller omdat je dezelfde taal spreekt en beide uit dezelfde cultuur komt.”
Wat doe je nu naast het ijshockey? Werk, hobby’s?
“Ik train in Alkmaar alle jeugdteams, dus dat is mijn werk. Daarbij heb ik nog zelf een ijshockey school waar jeugd traint die extra uren willen maken, zeg maar de meer fanatieke spelertjes. Veel doen het gewoon voor de fun, maar er zijn er altijd die meer willen en die kunnen dus bij mij terecht via Summit Hockey. Verder heb ik nog een eigen online kledingwinkel: https://mountainlifeapparel.com/. Dus genoeg te doen.
Qua hobby’s ben ik vooral bezig met mijn hond, doe aan yoga en houd van lezen van non fictie boeken. Verder reis ik graag. Zo zijn we in Ierland op het Great Blasket Island geweest. Daar zijn nog wel een paar mooie artikelen over gemaakt.”
Wat zijn de toekomstplannen? Misschien weer terug naar Canada?
“We hebben nog geen exacte plannen, We zien wel wat gaat komen. Voorlopig zitten we nog in Nederland. Ik heb in de zomer ook nog trainingen voor Summit Hockey staan. Misschien blijven we wel in Nederland, al hebben we ook plannen om in de zomer naar Spanje te gaan voor een poosje. Maar eerst hier het seizoen maar verder afmaken en op jacht naar de play-offs. Daar heb ik sowieso veel zin in.”
Mocht je meer interesse hebben in het avontuur van Brock op Great Blasket Island, hieronder drie artikelen met ook wat meer achtergrondinfo over onze aanvoerder.
Great Blasket Island I
Great Blasket Island II
Great Blasket Island III”
